MOGA ROHMU DICUCURI RAHMAT

Ustazah Hashimah bersama dua orang anak
kesayangannya.Anak yang bertudung putih masih
 kritikal di ICU Hospital Manjung.

Mendapat khabar tentangmu melalui dua orang ahli keluargaku...... tersentak aku di dapur tika itu.  Suami memaklumkan tentang kemalangan yang menimpa Ustazah Hashimah, atau lebih mesra kupanggil Kak Shimah.  Adik segera memotong menyatakan bahawa dia pun sudah maklum tentang perkara itu sewaktu di padang futsal lagi.  Kawan sepermainannya memberitahu perkara tersebut kepada semua kawan-kawan yang ada.

Lebih mengharukan ialah Ustazah Shimah yang cukup kami kenali itu merupakan Guru Besar SAR di kampung tempat kami tinggal. Beliau merupakan salah seorang tenaga pengajar di SARAH.  Bermula dari anak keduaku hinggalah anak yang keenam (Adik)...... mereka berada di bawah bimbingan beliau.  Di kampung ini siapakah yang tak kenal Ustazah Shimah?

Kali terakhir kami bersua ialah semasa Majlis Ihtifal SARAH beberapa hari sebelum cuti sekolah bermula.  Pada Adik.... Ustazah Shimah garang orangnya.  Namun bagiku, garangnya dan ketegasannya bertempat.  Mesra orangnya bila berbicara, sentiasa ceria.  Masih terbayang di ruang mata.  

Beliau meninggal dalam kemalangan bila mana kereta yang dipandu oleh anaknya terbabas.  Hatiku dijengah pilu apabila mendapat tahu bahawa beliau dan anaknya pulang dari mengambil buku-buku di KDSK.  Melihat keadaan kereta yang beliau naiki, sedih menyelubungi.  Cuma yang termampu dilafazkan hanya innalillahi wainnailaihi rojiiun......  daripada Allah dia datang, dan kepada Allah dia kembali.

Mudah-mudahan rohnya dicucuri rahmat, tergolong dalam kalangan mereka yang beriman.